Czytanie na zasypianie :-)

"Liść przeczuwał, że dziś już stąd odleci. Tym bardziej cieszył się, że mógł tu zostać do tej chwili. Nauczyło go to, że w świecie dzieci najważniejszy jest przykład. Że dzieci robią to, co widzą. I że dobre uczynki mogą przynieść na świat kolejne dobre uczynki, i kolejne... "

Tymi słowami zakończyłam dzisiejsze wieczorne czytanie, dzieci zasnęły.

Miałam odłożyć już książkę, ale przeczytałam koniec raz jeszcze: w świecie dzieci przykład jest najważniejszy. Bo możemy wiele razy powtarzać zrób to i to, ale samemu nigdy w ten sposób nie postąpić...

Zatrzymałam się nad tym dawaniem przykładu i tym, że kolejne dobre uczynki przynoszą kolejne...

Pewnie dlatego, że dziś miałam okazję zrobić dobry uczynek i porozmawiać o tym z dziećmi....

Czy to był dobry uczynek? Co to jest dobry uczynek?...

Byliśmy w teatrze na przeglądzie występów przedszkolaków, Maja na scenie:-)

Po teatrze zastanawiamy się co będziemy robić. Dzieci: Mamo, mamo możemy pójść na plac zabaw? Odpowiedź: jasne. Przecież to ich czas niech wybierają co będziemy robić... Zabraliśmy jeszcze Mai koleżankę i poszliśmy na plac zabaw. Piękna pogoda, więc dzieci tak czekały na tą chwilę.

Po placu lody, i właśnie...

Siedzimy sobie na ławce na deptaku, jemy lody. Dzieci, buzie wymazane od lodów, szczęśliwe...

Podchodzi starsza pani ubrana czysto, ale dość biednie, patrzy mi w oczy i pyta: kupi mi pani loda?

Nie zastanawiałam się nawet minuty, nie to za długo, sekundy - ręce miałam zajęte, pani to ja pomogę potrzymam - wstałam z tym wszystkim i poszłam kupić dużego kręconego loda. .

Kiedy podawałam go starszej pani powiedziała: ojej jaki duży...

Czy to był dobry uczynek?

Tak myślę, że tak. Nie piszę tego żeby pokazać jaka to jestem wspaniała, bo kupiłam starszej kobiecie loda...

Jednak ta dzisiejsza bajka, pozwoliła mi do tego wrócić...

"Mamo, a dlaczego ta pani nie kupi sobie sama loda?..."

Dlaczego ona nie ma pieniędzy żeby sobie kupić?...

A dlaczego Ciebie poprosiła?..."

W świecie dzieci najważniejszy jest przykład...

Mogłabym mówić dzieciom, że tak należy postąpić i jednocześnie nigdy tak nie zrobić...

Mogłabym opowiedzieć, że dziś tak właśnie postąpiłam i streścić im, jak to dziś starsza pani poprosiła mnie o loda i że podarowałam jej tego loda...

I wreszcie mając możliwość, mogłam postąpić tak jak serce mi podpowiada i nie mówić nic, nie tłumaczyć, nie mówić jak się powinno postąpić...

Po prostu zrobić coś w ciszy...

Bo w świecie dzieci najważniejszy jest przykład...

A potem o tym porozmawiać, odpowiedzieć na pytania, ale wtedy kiedy one będą miały potrzebę...